[ Pobierz całość w formacie PDF ]

 Czy to ma znaczenie, co sobie pomyślą?
 spytaÅ‚ książę.  Nie żeniÄ™ siÄ™ z tobÄ…, ukocha­
na, dla twojej fortuny czy klejnotów... i wierzę,
choć to zarozumialstwo z mojej strony, że ko-
chasz mnie bez względu na to, kim jestem.
 Kocham ciÄ™, bo jesteÅ› najcudowniejszym
człowiekiem, jaki kiedykolwiek chodził po zie-
mi  powiedziała Vina namiętnie.  Moja in-
tuicja, a ty też jesteś nią obdarzony, podpowiada
mi, że kochaliśmy się w innych wcieleniach...
Wiem, że życia mi nie starczy, aby odkryć, jaki
jesteś wspaniały!
Księciu zabrakło słów, więc ją pocałował.
Zrozumiał, że właśnie tego zawsze pragnął. Kie-
dyś myślał, że nigdy nie znajdzie kobiety, która
172
scandalous
go pokocha dla niego samego i na dodatek bÄ™­
dzie wolała, aby nie był księciem. Przyzwyczaił
się do kobiet, które za nim biegały. Wiedział, że
im się podoba jako mężczyzna i jako namiętny
kochanek, ale blask Quarrington i jego pozycji
społecznej dodaje mu szczególnego uroku. Był
bardzo bystrym obserwatorem, więc zrozumiał,
że Vina kocha go zupeÅ‚nie inaczej niż tamte ko­
biety. Uwierzył jej, kiedy powiedziała, że mogą
podróżować dookoÅ‚a Å›wiata jako para zwyczaj­
nych ludzi. CaÅ‚e życie szukaÅ‚ swojej lepszej po­
łowy i chociaż nie potrafił tego ubrać w słowa,
czuł, że spotkało go ogromne szczęście. Całował
Vinę i uświadamiał sobie, że jest bardzo młoda,
niezepsuta i niewinna. A właśnie te przymioty
pragnÄ…Å‚ znalez
ć w żonie i zdawał sobie sprawę,
że los obdarzył go ideałem. Dzięki jej fortunie
i jego pozycji mogli uczynić wiele dobrego na
świecie, zwłaszcza w Indiach i w Anglii.
 Kocham cię, najdroższa  wyszeptał.
Było to nie tylko wyznanie, ale przysięga, której
zamierzał dotrzymać do końca życia.
Rankiem statek wpÅ‚ynÄ…Å‚ do portu w Gibral­
tarze. SkaÅ‚a Gibraltarska oblana zÅ‚otymi pro­
mieniami sÅ‚oÅ„ca sprawiaÅ‚a imponujÄ…ce wraże­
nie. Morze było niebieskie. Vina przyglądała
siÄ™ banderze Wielkiej Brytanii powiewajÄ…cej na
173
scandalous
wietrze i ludziom czekającym, aż statek przybije
do brzegu. Wydawało jej się, że trafiła do krainy
baśni. Stała obok księcia na pokładzie. Wsunęła
palce w jego dÅ‚oÅ„, a on spojrzaÅ‚ na niÄ… z uÅ›mie­
chem.
 Jakie masz plany?
 Opowiem ci o nich trochę póz
niej. Zoba­
czysz za chwilÄ™, Hodgson jako pierwszy stanie
na brzegu i wypełni moje polecenia.
 Zaintrygowałeś mnie.
 Najpierw musimy kupić dla ciebie ob­
rączkę ślubną. Nie sądzę, aby to było trudne. Nie
chcemy też budzić niczyjej ciekawości.
 Nie, oczywiście, że nie  zgodziła się
z nim Vina, oglÄ…dajÄ…c siÄ™ przez ramiÄ™.
Wróciła do swojej kabiny. Dwie godziny póz
­
niej spotkaÅ‚a ksiÄ™cia na pokÅ‚adzie i razem wy­
szli na brzeg. U jubilera kupił jej obrączkę i duży
akwamaryn, który obejrzała z zachwytem.
 W domu jest wiele pierÅ›cieni, które no­
siły panny młode w mojej rodzinie. Jak sądzę,
nie mogą się równać z klejnotami należącymi
kiedyÅ› do maharadżów. Ale ten kamieÅ„, naj­
droższa, jest zaledwie drobnym znakiem mojej
miłości i wdzięczności za szczęście, które już
mi dałaś.
Spojrzała na niego z takim wyrazem oczu, że
zapragnął ją całować.
174
scandalous
 DokÄ…d pójdziemy teraz?  zapytaÅ‚a, kie­
dy wyszli ze sklepu.
 KsiÄ…dz dziekan już powinien na nas cze­
kać w katedrze, gdyż załatwiłem wszystkie
formalności z gubernatorem  odparł książę.
 Byłoby lepiej, gdyby nasze rodziny od nas się
dowiedziały o tym, co się stało, a nie z gazet,
więc wezmę ślub po prostu jako Alveric Quary.
 Obrzuciła go zdziwionym spojrzeniem. 
Oczywiście, tak się nazywam, bez wszystkich
tytułów i ozdób. JeÅ›li bÄ™dziemy sprytni, dzien­
nikarze przebywajÄ…cy w Gibraltarze ani przez
chwilę nie będą podejrzewać, że wydarzyło się
coś szczególnego.
 To o wiele bardziej ekscytujące niż ślub
u Z
więtego Jerzego przy Hanover Square 
uśmiechnęła się.
Książę pomyÅ›laÅ‚, że niewiele kobiet, wy­
chodząc za niego, by tak uważało. Raz jeszcze
się przekonał, że Vina jest niezwykła, inna od
wszystkich ludzi, których do tej pory znał.
Weszli do kościoła. Był pusty. Zastali w nim
tylko Hodgsona i księdza dziekana modlącego
się przy ołtarzu. Ktoś grał cicho na organach.
Gdy Vina z księciem znalez
li siÄ™ w Å›rodku Å›wiÄ…­
tyni, Hodgson podał jej bukiet białych kwiatów.
Ruszyli nawą, a ksiądz wstał z klęczek i czekał
na nich. Był to starszy człowiek, który odprawił
175
scandalous
uroczystość z taką prostotą i szczerością, że Vina
czuła, iż każdym słowem ich błogosławi. Książę
nałożył jej obrączkę na palec. Pomyślała, że to
odpowiedni symbol ich uczucia. Dowód, że za­
wsze bÄ™dÄ… razem i nic ich nie rozdzieli. KlÄ™ka­
jąc do błogosławieństwa, odniosła wrażenie, że
to ojciec jÄ… chroniÅ‚ i przyniósÅ‚ miÅ‚ość, jakÄ… kie­
dyś znalazł w jej matce. Wiedziała, że do końca
życia powinna być wdzięczna losowi za uczucie
czÅ‚owieka szlachetnego i wrażliwego, który po­
trafi ją zrozumieć.
 Co powiesz intendentowi?  zapytała,
kiedy już wracali na statek.  Czy powinien się
dowiedzieć, że się pobraliśmy?
 PowiadomiÄ™ go, kiedy wypÅ‚yniemy z Gi­ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]