[ Pobierz całość w formacie PDF ]

przyjaciela, na którym by polegał.
21 - Raz od bicza czyni siność, ale raz języka pokruszy kości.
22 Wielu poległo od ostrza miecza, ale nie tylu, ilu zginęło od języka swego.
23 - Szczęśliwy, kto jest uchroniony od języka złego, i kto nie przeszedł
przez popędliwość jego, i nie ciągnął jarzmo jego, i nie był związany
więzami jego;
24 jarzmo bowiem jego jest jarzmem żelaznym, a więzy jego więzami
miedzianymi.
25 Z
mierć od niego jest śmiercią najgorszą, i pożyteczniejsza otchłań niz
li
on.
26 - Trwałość jego nie będzie długa, lecz odzierży drogi niesprawiedliwych,
a płomieniem swoim nie spali sprawiedliwych.
27 Którzy Boga opuszczają, wpadną nań, i rozpali się na nich, i nie będzie
ugaszony; a będzie puszczony na nich jak lew, i jak ryś rozszarpie ich.
28 Ogrodz
cierniem uszy twoje, nie słuchaj języka złośliwego, a ustom
twoim uczyń drzwi, i zamki.
29 Złoto twoje i srebro twoje stop, a słowom twoim spraw wagę, i ustom
twoim wędzidło dostosowane;
30 i strzeż się, abyś snadz
nie potknął się językiem, i żebyś nie upadł przed
oczyma nieprzyjaciół, zasadzających się na ciebie, i aby upadek twój nie
był nieuleczalny na śmierć!
12. PO%7łYCZANIE (29,1-18).
Człowiek pobożny pożycza bliz
nim, lecz ci winni oddać w swoim czasie (1-
3). Wielu zwleka z oddaniem i czyni nieprzyjemności wierzycielom (4-9). To
wstrzymuje niektórych od pożyczania (10). Wobec pokornego trzeba mieć
jednak cierpliwość, a potrzebującego nie zostawiać bez pomocy (11-13).
Takie miłosierdzie jest prawdziwym zbieraniem skarbów (14-18).
29
1 Kto czyni miłosierdzie, pożycza bliz
niemu swemu, a kto ma możną rękę,
chowa przykazania.
2 Pożyczaj bliz
niemu twemu czasu potrzeby jego, a znów oddawaj też
bliz
niemu czasu swego.
3 Dotrzymuj słowa i obchodz
się z nim wiernie, a na każdy czas znajdziesz,
co ci potrzeba.
4 - Wielu rzecz pożyczoną poczytało za rzecz znalezioną, i czyniło
przykrość tym, którzy ich ratowali.
5 Póki nie wezmą, całują ręce dającego i obiecują pokornym głosem;
6 ale czasu oddania będzie prosił o zwłokę i będzie mówił słowa
uprzykrzenia i szemrania, i będzie się skarżył na czas;
7 a jeśli będzie mógł oddać, będzie się ociągał, ledwie połowę całości odda
i będzie to uważał za rzecz znalezioną;
8 a jeśli nie, pozbawi go pieniędzy jego i będzie go miał za nieprzyjaciela
bez przy czyny,
9 i łajaniem i złorzeczeniem odpłaci mu, a za cześć i dobrodziejstwo odpłaci
mu potwarzą.
10 - Wielu nie pożyczało, nie ze złości, ale się bali, aby nie byli oszukani
bez winy.
11 Wszelako dla człowieka pokornego bądz
wielkoduszny, i dla jałmużny
nie pociągaj go.
12 Dla przykazania wspomóż ubogiego, a dla niedostatku jego nie odsyłaj
go próżnym.
13 Utrać pieniądze dla brata i przyjaciela twego, a nie kryj ich pod
kamieniem na stracenie.
14 - Połóż skarb twój w przykazaniach Najwyższego, a będzie ci
pożyteczniejszy niż złoto.
15 Zamknij jałmużnę w sercu ubogiego,
16 a ta cię wyprosi od wszelkiego zła;
17 bardziej niz
li tarcza mocarza
18 i niz
li włócznia przeciwko nieprzyjacielowi twemu walczyć będzie.
13.POR
KA (29,19-27).
Człowiek dobry daje porękę za bliz
niego (19). Ten powinien się poczuwać
do wdzięczności (20-23). Poręka jednak wielu zgubiła (24-25), dlatego
trzeba utyć środków ostrożności (26-27).
19 Człowiek dobry ręczy za bliz
niego swego, a kto wstyd stracił, opuści go.
20 - Nie zapominaj łaski poręczyciela, albowiem dał za cię duszę swoją.
21 Przed poręczycielem ucieka grzeszny i nieczysty.
22 Dobra poręczyciela przypisuje sobie grzesznik, a człowiek
niewdzięcznego serca opuści wybawcę swego.
23 Mąż ręczy za bliz
niego swego, a gdy straci wstyd, będzie opuszczony
od niego.
24 - Poręka zła zgubiła wielu takich, którym się dobrze powodziło, i
poruszyła ich jak nawałności morskie.
25 Ludzi możnych, obróciwszy w koło, z domu wypędziła, i tułali się między
obcymi narodami.
26 - Grzesznik, przestępujący przykazanie Pańskie, wpadnie w złą porękę,
a kto usiłuje wiele sprawować, wpadnie w sąd.
27 Dopomagaj bliz
nim według możności twojej, a strzeż się, abyś nie
upadł.
14. %7łYCIE W DOMU I U OBCYCH (29,28-35).
Lepsze skromne tycie u siebie niż dostanie u obcych (28-30). Obraz
nieprzyjemności, złączonych z takim życiem (31-35).
28 Przedniejsze potrzeby życia ludzkiego: woda, chleb, odzienie i domku
okryciu nagości.
29 Lepsze jest życie ubogiego pod dachem z desek, niż kosztowne potrawy
w gościnie bez domu.
30 Bądz
zadowolony małym, jakby wiele było, a nie usłyszysz urągania,
żeś tułaczem.
31 - Nędzny jest żywot przenoszącego się z domu do domu, i gdzie będzie
kątem mieszkał, nie pocznie sobie bezpiecznie ani ust nie otworzy.
32 Będzie przyjmował i karmił, i poił niewdzięcznych, a nadto słów
przykrych słuchać będzie:
33 "Chodz
tu, przychodniu, i przykryj stół, a tym, co masz w pogotowiu,
nakarmij innych!
34 Ustąp dla czci przyjaciół moich: potrzebuję domu mego, bo mam brata
gościem!"
35 Ciężkie to rzeczy dla człowieka, mającego rozum: łajanie dla mieszkania
i urąganie pożyczającego.
15.WYCHOWANIE SYN�W (30,1-13).
Ojciec nie powinien żałować rózgi dla własnego nawet dobra (1-6). Złe
skutki zaniedbania tego środka (7-9). Dlatego nie należy synowi pobłażać,
lecz naginać jego kark, by nie stał się krnąbrnym (10-13).
30
1 Kto miłuje syna swego, ustawicznie go biczem ćwiczy, aby się cieszył
przy swym końcu i nie macał drzwi sąsiedzkich.
2 Kto ćwiczy syna swego, będzie chwalony dla niego, a między
domownikami będzie się z niego chlubił.
3 Kto uczy syna swego, wzbudza zazdrość w nieprzyjacielu, a między
przyjaciółmi będzie się z niego chełpił.
4 Umarł ojciec jego, a jakby nie umarł, bo zostawił po sobie podobnego
sobie.
5 Widział za życia swego, i miał pociechę z niego, a umierając, nie
zasmucił się, ani się nie zawstydził przed nieprzyjaciółmi.
6 Albowiem zostawił obrońcę domu przeciw nieprzyjaciołom, a przyjaciołom
oddającego dobrodziejstwa.
7 - Dla dusz synów będzie obwiązywał rany swoje, a na każdy głos
zatrwożą się wnętrzności jego.
8 Koń nieujeżdżony staje się twardoustym, a syn rozpuszczony stanie się
samowolnym.
9 Pieść syna, a przestraszy cię; igraj z nim, a zasmuci cię.
10 - Nie śmiej się z nim, abyś nie żałował, a na końcu aby nie ścierpły zęby
twoje.
11 Nie dawaj mu samowoli za młodu i nie lekceważ sobie myśli jego.
12 Nachylaj szyję jego za młodu i obijaj boki jego, póki jest dziecięciem, by
snadz
nie zhardział i nie stał ci się nieposłusznym, i będzie ci boleścią
duszy.
13 
wicz syna swego i pracuj około niego, abyś nie doznał hańby z
powodu niego.
1 6. ZDROWIE CIAA
A I RADOZ

SERCA (30,14-27).
14 Lepszy jest ubogi zdrowy i pełen sił, niż bogacz słaby i utrapiony
chorobą.
15 Zdrowie duszy w świętości sprawiedliwości lepsze jest nad wszelkie
złoto i srebro, a ciało mocne nad niezmierne bogactwa.
16 Nie ma bogactwa nad bogactwo zdrowia cielesnego, i nie ma uciechy
nad wesołość serca.
17 Lepsza jest śmierć niz
li gorzki żywot, i odpoczynek wieczny niz
li niemoc
długa. [ Pobierz całość w formacie PDF ]